Το 1736, οι λεπτομέρειες του γαλλικού επιστήμονα Kang Damin πίσω στο λαστιχένιο δέντρο από το Περού, δημόσιευσαν το «νότο - αμερικανικές σημειώσεις ταξιδιού ηπειρωτικών χωρών για», το βιβλίο περιγράφει τη χρήση των μεθόδων και η λαστιχένια συλλογή προέλευσης λαστιχένιων δέντρων, λατέξ, προσέλκυσε την προσοχή των ανθρώπων.
Το 1763, οι Γάλλοι έφηυραν το διαλύτη για να μαλακώσουν το λάστιχο.
Το 1888, το βρετανικό Deng Lubian έφηυρε το αυτοκίνητο,
Το 1895 άρχισε τα αυτοκίνητα, η άνοδος της αυτοκινητοβιομηχανίας, ξυπνημένο την τεράστια απαίτηση για το λάστιχο, οι λαστιχένιες τιμές θα πετάξουν στα ύψη. Το 1897, βοτανικός κήπος της Σιγκαπούρης διευθυντής Huang έφηυρε τη συνεχή μέθοδο τρυπήματος λαστιχένιων δέντρων, τα οποία βελτιώνουν πολύ την παραγωγή του λάστιχου. Κατά συνέπεια, το άγριο λαστιχένιο δέντρο έχει γίνει μια σημαντική οικονομική συγκομιδή σε μια μεγάλη περιοχή.
Το 1493, ο μεγάλος ισπανικός εξερευνητής Columbo οδήγησε την ομάδα έφθασε αρχικά στην ήπειρο. Εδώ, τα παιδιά και η νεολαία είδαν τους Ινδούς ένα παιχνίδι, που τραγουδά το τραγούδι ρίχνοντας ο ένας στον άλλο μια σφαίρα, η σφαίρα που προσγειώθηκε μετά από την πολύ υψηλή αναπήδηση, όπως το τσίμπημα στα χέρια θα αισθανθεί κολλώδης, και θα έχει έναν καπνό. Ο Ισπανός είδε επίσης τους Ινδούς βλέπει το υγρό στην επιφάνεια μερικών άσπρων παχιών ενδυμάτων, αυτά τα ενδύματα δεν βρέχουν βροχή το άσπρο παχύ υγρό επίχρισμα στο πόδι, νερό βροχής δεν βρέχει τα πόδια. Κατά συνέπεια, η ισπανική προκαταρκτική κατανόηση της λαστιχένιων ελαστικότητας και της αντίστασης ύδατος, αλλά δεν κατάλαβε πραγματικά την πηγή λάστιχου.
Το 1693, οι γαλλικοί επιστήμονες Lacan είδαν τους ντόπιους στη Νότια Αμερική για να παίξουν τη σφαίρα, οι επιστήμονες και η στρατιωτικά σκέψη και το όραμα είναι διαφορετικοί, αυτό το είδος έρευνας που πηγαίνουν στα whys και wherefores της σφαίρας, η σφαίρα κόβεται ένα παχύ υγρό αποκαλούμενο «ινδικό λαστιχένιο δέντρο» και από την έλλειψη κατασκευής. Το 1876, το βρετανικό Wickham ένα στενό πέρασμα λαστιχένιος σπόρος σιταριού 70 χιλιάδων, που συλλέγεται από τη ζούγκλα του Αμαζονίου, που στέλνεται στο βασιλικό βοτανικό κήπο στην καλλιέργεια του Λονδίνου Qiu, και που στέλνεται έπειτα στη Σιγκαπούρη, λαστιχένια σπορόφυτα της Σρι Λάνκα, της Μαλαισίας, της Ινδίας, της δυτικής Ασίας και άλλων φυτού και επιτυχίας. Έως 2004, η παγκόσμια τεχνητή καλλιέργεια του φυσικού λάστιχου είναι 128 έτη ιστορίας.
Το 1904, ο κινεζικός ξηρός απότομος βράχος Yunnan (τώρα νομός Yingjiang) Dao Anren Dai Tusi από τη Σιγκαπούρη για να αγοράσει 8000 πιέσεις των λαστιχένιων σποροφύτων, εγχώριο στο γεωγραφικό πλάτος 24 βαθμοί κομητειών Yingjiang της επαρχίας Yunnan, μέγιστη πόλη Lantau, είναι μοναδικός.
